Βρισκόμαστε περίπου στο 2133 μ.Χ. και ο κόσμος είναι πολύ διαφορετικός από σήμερα. Καταρχήν, τα σύνορα -και τα κράτη όπως τα ξέρουμε σήμερα- έχουν πια καταργηθεί, ως αποτέλεσμα των διαδικασιών παγκοσμιοποίησης του 20ου και του 21ου αιώνα. Τη θέση των σημερινών κρατών-χωρών έχουν πάρει τα κράτη μεγάλων μονοπωλιακών εταιριών. Αντί δηλαδή της Ρωσίας, της Γαλλίας, του Καναδά κ.ο.κ. έχουμε πλέον το κράτος της Α ή της Β εταιρίας ή ενώσεως εταιριών, που έχει εξουσία οπουδήποτε υπάρχουν υποκαταστήματα ή θυγατρικές της εταιρίας. Τα δυνατότερα από αυτά τα κράτη είναι το "Καρτέλ Τροφίμων και Ποτών", η "Ένωση Εταιριών Διαχείρισης Ενέργειας", η "Δημοκρατία Μεταφορών και Συγκοινωνιών", η "Τηλεπικοινωνιακή Εταιρία", η "Δημοκρατία Οικοδομικών Εργασιών".
Αυτού του τύπου οι "δημοκρατίες" έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που έχουν και τα σημερινά κράτη, μόνο που η κυριαρχία τους δεν είναι εδαφική αλλά σε τομείς δραστηριοτήτων και οικονομικών συμφερόντων. Υπάρχουν εταιρικές κυβερνήσεις (Δ.Σ. με Πρόεδρο, αντιπροέδρους, γραμματείς, διευθυντές και υποδιευθυντές), δημόσια διοίκηση, (η γραφειοκρατία των εταιριών), δημόσια ιδρύματα, σώματα εσωεταιρικής κι εξωεταιρικής ασφαλείας και φυσικά υπήκοοι, που χωρίζονται σε εργάτες (εργαζόμενους) και μετόχους (εταίρους). Οι κυβερνήσεις εκλέγονται από τους μετόχους, μετοχές μπορεί να αγοράσει ο καθένας, άρα το πολίτευμα των εταιριών είναι "δημοκρατία" (φυσικά κάθε μέτοχος έχει τόσες ψήφους όσες είναι και οι μετοχές του)!
Πάνω από όλες τις κυβερνήσεις των εταιριών υπάρχει η "υπέρτατη αρχή", μια παγκόσμια κυβέρνηση που εκλέγεται από τις εταιρίες και έχει την έδρα της στη Στάμπουλα-Πα, τη σημερινή Ινσταμπούλ. Η "υπέρτατη αρχή" αποτελείται από τη "σύγκλητο" και τον "Ύπατο". Τόσο οι συγκλητικοί όσο και ο Ύπατος, εκλέγονται από τους μετόχους των εταιριών (εταίροι), που ο καθένας έχει τόσες ψήφους όσες και μετοχές. Αν και εκλεγμένοι, είναι ισόβιοι και μη ανακλητοί.
Επίσης, όλες οι παλιές θρησκείες έχουν αντικατασταθεί από μια νέα παγκόσμια θρησκεία, την Αποκρυφιστική Αστρολογία, η οποία βασίζεται στη δογματοποίηση των αρχών της παραδοσιακής τέχνης της αστρολογίας. Οι ελάχιστοι εναπομείναντες πιστοί των παλιών θρησκειών, ζουν κυρίως σε απομονωμένα κοινόβια, σε κλειστές και μυστικές κοινότητες.
Μια άλλη σημαντική εξέλιξη είναι η εξάντληση των αποθεμάτων πετρελαίου. Υπάρχουν βέβαια άλλες μορφές ενέργειας αλλά είναι πολύ ακριβές, με αποτέλεσμα, για τους πολλούς η καθημερινότητα να έχει γυρίσει αιώνες πίσω.
Το χρήμα έχει καταργηθεί και τη θέση του έχει πάρει το χάραγμα: ένα bar-code που τυπώνεται στην παλάμη και χρησιμοποιείται περίπου σαν cash-card. Πιστώνεται δηλαδή με νομισματικές μονάδες, "πόντους ευδαιμονίας" όπως λέγονται. Αυτό που το διαφοροποιεί από το σημερινό χρήμα, είναι ότι με κανέναν τρόπο δεν μεταβιβάζεται σε άτομα χωρίς "χάραγμα". Έτσι έχουν αποκλειστεί από κάθε οικονομική συναλλαγή όσοι αρνούνται να είναι υπήκοοι-εργάτες κάποιας εταιρίας και να πάρουν το "χάραγμα".
Αυτοί οι τελευταίοι είναι οι "άνθρωποι χωρίς χάραγμα": μια παγκόσμια μειοψηφία συνειδητοποιημένων ανθρώπων, που αντιστέκονται στην κυριαρχία των εταιριών. Επιβιώνουν στο περιθώριο, μέσω μιας ημιπαράνομης παραοικονομίας ανταλλαγών σε είδος, αλλά κυρίως μέσω της μεταξύ τους αλληλεγγύης. Οι "άνθρωποι χωρίς χάραγμα" είναι οργανωμένοι σε συντεχνίες. Τέτοιες συντεχνίες είναι η "συντεχνία των ετέρων", η "συντεχνία των επαιτών", η "συντεχνία των υπαίθριων διασκεδαστών" και η πιο δραστήρια και σημαντική από όλες, η "συντεχνία των ρακοσυλλεκτών". Όλες αυτές οι συντεχνίες εμπνέονται από τις αρχές και την ιστορία της "Πολιτείας των Ίσων Ανθρώπων" ή "Ισοπολιτείας".
Αυτού του τύπου οι "δημοκρατίες" έχουν όλα τα χαρακτηριστικά που έχουν και τα σημερινά κράτη, μόνο που η κυριαρχία τους δεν είναι εδαφική αλλά σε τομείς δραστηριοτήτων και οικονομικών συμφερόντων. Υπάρχουν εταιρικές κυβερνήσεις (Δ.Σ. με Πρόεδρο, αντιπροέδρους, γραμματείς, διευθυντές και υποδιευθυντές), δημόσια διοίκηση, (η γραφειοκρατία των εταιριών), δημόσια ιδρύματα, σώματα εσωεταιρικής κι εξωεταιρικής ασφαλείας και φυσικά υπήκοοι, που χωρίζονται σε εργάτες (εργαζόμενους) και μετόχους (εταίρους). Οι κυβερνήσεις εκλέγονται από τους μετόχους, μετοχές μπορεί να αγοράσει ο καθένας, άρα το πολίτευμα των εταιριών είναι "δημοκρατία" (φυσικά κάθε μέτοχος έχει τόσες ψήφους όσες είναι και οι μετοχές του)!
Πάνω από όλες τις κυβερνήσεις των εταιριών υπάρχει η "υπέρτατη αρχή", μια παγκόσμια κυβέρνηση που εκλέγεται από τις εταιρίες και έχει την έδρα της στη Στάμπουλα-Πα, τη σημερινή Ινσταμπούλ. Η "υπέρτατη αρχή" αποτελείται από τη "σύγκλητο" και τον "Ύπατο". Τόσο οι συγκλητικοί όσο και ο Ύπατος, εκλέγονται από τους μετόχους των εταιριών (εταίροι), που ο καθένας έχει τόσες ψήφους όσες και μετοχές. Αν και εκλεγμένοι, είναι ισόβιοι και μη ανακλητοί.
Επίσης, όλες οι παλιές θρησκείες έχουν αντικατασταθεί από μια νέα παγκόσμια θρησκεία, την Αποκρυφιστική Αστρολογία, η οποία βασίζεται στη δογματοποίηση των αρχών της παραδοσιακής τέχνης της αστρολογίας. Οι ελάχιστοι εναπομείναντες πιστοί των παλιών θρησκειών, ζουν κυρίως σε απομονωμένα κοινόβια, σε κλειστές και μυστικές κοινότητες.
Μια άλλη σημαντική εξέλιξη είναι η εξάντληση των αποθεμάτων πετρελαίου. Υπάρχουν βέβαια άλλες μορφές ενέργειας αλλά είναι πολύ ακριβές, με αποτέλεσμα, για τους πολλούς η καθημερινότητα να έχει γυρίσει αιώνες πίσω.
Το χρήμα έχει καταργηθεί και τη θέση του έχει πάρει το χάραγμα: ένα bar-code που τυπώνεται στην παλάμη και χρησιμοποιείται περίπου σαν cash-card. Πιστώνεται δηλαδή με νομισματικές μονάδες, "πόντους ευδαιμονίας" όπως λέγονται. Αυτό που το διαφοροποιεί από το σημερινό χρήμα, είναι ότι με κανέναν τρόπο δεν μεταβιβάζεται σε άτομα χωρίς "χάραγμα". Έτσι έχουν αποκλειστεί από κάθε οικονομική συναλλαγή όσοι αρνούνται να είναι υπήκοοι-εργάτες κάποιας εταιρίας και να πάρουν το "χάραγμα".
Αυτοί οι τελευταίοι είναι οι "άνθρωποι χωρίς χάραγμα": μια παγκόσμια μειοψηφία συνειδητοποιημένων ανθρώπων, που αντιστέκονται στην κυριαρχία των εταιριών. Επιβιώνουν στο περιθώριο, μέσω μιας ημιπαράνομης παραοικονομίας ανταλλαγών σε είδος, αλλά κυρίως μέσω της μεταξύ τους αλληλεγγύης. Οι "άνθρωποι χωρίς χάραγμα" είναι οργανωμένοι σε συντεχνίες. Τέτοιες συντεχνίες είναι η "συντεχνία των ετέρων", η "συντεχνία των επαιτών", η "συντεχνία των υπαίθριων διασκεδαστών" και η πιο δραστήρια και σημαντική από όλες, η "συντεχνία των ρακοσυλλεκτών". Όλες αυτές οι συντεχνίες εμπνέονται από τις αρχές και την ιστορία της "Πολιτείας των Ίσων Ανθρώπων" ή "Ισοπολιτείας".
Η "Πολιτεία των Ίσων Ανθρώπων" (Ισοπολιτεία)
Λίγο μετά την ολοκλήρωση της επικράτησης των εταιριών, άρχισε να σχηματίζεται σιγά-σιγά ένα παγκόσμιο κίνημα αντίστασης και αμφισβήτησης. Το κίνημα αυτό ήταν συνισταμένη πολλών μικρότερων και τελείως διαφορετικών μεταξύ τους, κινημάτων, κινήσεων και οργανώσεων, με διαφορετικούς στόχους και διαφορετικές ιδεολογίες, που όμως είχαν κάτι κοινό: την πίστη στις αρχές της ισότητας, της αλληλεγγύης και της ελευθερίας και την αντίθεσή τους στο χάραγμα και την κυριαρχία των εταιριών.
Πολιτικά και πολιτειακά εκφράστηκε με την ίδρυση της "Πολιτείας των Ίσων Ανθρώπων", μιας μικρής κοινότητας που στηρίχτηκε στις αρχές της ισότητας, της ελευθερίας, της κοινοκτημοσύνης και της ανθρωπιστικής αλληλεγγύης. Η Ισοπολιτεία δεν ενδιαφερόταν για την παραγωγή πλούτου αλλά για μια εναρμονισμένη με τη φύση ζωή με όσο το δυνατόν λιγότερες υλικές ανάγκες αλλά με περισσότερα συναισθήματα και ανθρωπιά.
Αρχικά εγκαταστάθηκε στην περιοχή του Βόσπορου, στην Ισταμπούλ ή Κωνσταντινούπολη, μια αρχαία πόλη ερειπωμένη και εγκαταλελειμμένη πλέον. Οι εταιρίες στην αρχή δεν την θεώρησαν επικίνδυνη για τα συμφέροντά τους. Πολύ γρήγορα όμως η Πολιτεία των Ίσων Ανθρώπων έγινε πόλος έλξης όλων των αντιφρονούντων που άφηναν τις εργασίες τους στις εταιρίες και πήγαιναν εκεί. Έτσι, εξαπλώθηκε εδαφικά και πληθυσμιακά τόσο ώστε να γίνει απειλή για τις εταιρίες. Απειλή πολιτική αλλά κυρίως ιδεολογική.
Οι εταιρίες δεν άργησαν να κηρύξουν πόλεμο στην Ισοπολιτεία, έναν πόλεμο τόσο άνισο που φαινόταν να είναι ένας απλός περίπατος για τον ανώτερο αριθμητικά και άρτια εξοπλισμένο τεχνολογικά στρατό τους. Οι μαχητές του μικρού και πρωτόγονα εξοπλισμένου στρατού της Ισοπολιτείας από την άλλη, πολεμούσαν για την ελευθερία τους, γεγονός που πολλαπλασίαζε τη δύναμή τους. Κάτω από την πολιτική και στρατιωτική ηγεσία του ΑΖΟΚΑ κατάφεραν σημαντικά πλήγματα στο στρατό των εταιριών, με αποκορύφωμα τη "μάχη του Στενού", όπου ο στρατός των εταιριών κατατροπώθηκε.
Σύντομα όμως οι εταιρίες ανασυντάχθηκαν και επιτέθηκαν στην Πολιτεία των Ίσων Ανθρώπων με πολύ περισσότερο στρατό και αφού προηγουμένως είχαν δημιουργήσει με διαβρωτική προπαγάνδα εσωτερικές έριδες στην Ισοπολιτεία. Η αποφασιστική μάχη δόθηκε στο Πέραν -έξω από την Κωνσταντινούπολη- όπου ο στρατός της Ισοπολιτείας. καταστράφηκε ολοκληρωτικά και ο ίδιος ο Αζόκα σκοτώθηκε πολεμώντας στην πρώτη γραμμή. Αυτό ήταν και το τέλος της "Πολιτείας των Ίσων Ανθρώπων". Από τότε η Κωνσταντινούπολη ή Ινσταμπούλ ή Στάμπουλα Πα που είναι και η σύγχρονη ονομασία της, έγινε έδρα της "υπέρτατης αρχής" και παγκόσμια πρωτεύουσα των εταιριών.
Όλα αυτά έγιναν περίπου 35 χρόνια πριν από το μελλοντικό παρόν που εξελίσσεται η ιστορία του βιβλίου.
